Kerstening (Veluws hekeldicht XV)

Het bos graait als groene mist langs landerijen
wanneer de pelgrimage het marktplein bekleedt.
Twee palen, een vroom doek, boeken vol behoud,
drie keer scheiding naar rechts en een paardenstaart.

De bulldozer van opwekking gloeit in ochtendzon.
Men maakt zich op om vijf talen van liefde
en de droom van God te slijten aan ongetemde mannen
met afvallige kinderschare rond een nog te redden rok.

Devoot, modern meedogenloos, stralen lege ogen
in blauwe lucht boven de kruinen van verloren volk.
Meewarig trekken zij aan jassen, folderen waakvlammen
en knikken bemoedigend ten teken van hoop.

God te leren kennen uit een rond vierkant driehoekje,
paardenstaart laat zien hoe ferm zij speelt en deelt.
Kinderen die tot haar komen smelten ijs aan haar voeten,
kijken langs de vrome heupen of er wat te snoepen valt.

Pepermunt in ludieke kruisvorm als voorbode
van een later ontwaken tijdens zondagse diensten.
Het is als verdwijnen achter een gordijn:
Ze weten waar je bent maar zien je niet.




© René Hillenaar